Ceann de na rudaí is mó a bhfuil imní orm faoi bheith ina chógaiseoir nua-aimseartha is iad na drugaí.
Mar chuid de ról eile atá agam, bhí mé ag plé úsáid drugaí i suíomh an phobail, Clozapine. Bheadh gach cógaiseoir ospidéil eolach ar an ndruga seo mar ní dháiltear é ach amháin i suíomh an ospidéil. Ach, cé go mbeadh fhios ag an gcógaiseoir pobail ar an ndruga seo, is ócáid neamhchoitianta a bhíonn ann agus dá bhrí sin ní bhíonn ar eolas againn go bhfuil an druga á ordú.
Is fadhb an-mhór í seo, agus mar sin is é rud ina chuir mé ag smaoineamh. Conas, i 2019, nach bhfuil cógais cuimsitheach ar fháil do gach gairmí sláinte?
Toisc go bhfuilimid fós ag braith ar pháipéar. Is é mo thuairim gurbh é seo an eochair don fadhb. Más rud é go tugadh isteach cárta aitheantais náisiúnta, ar féidir go mbeadh sé dúbailte mar mhodh oidis leictreonaigh. Ní amháin le haghaidh forléargas cuimsitheach ar stair mhíochaine ná n-othar ach, le laghdú suntasach ar cheisteanna agus le haghaidh obair pháipéir ag deireadh na míosa a bheith níos lú.
Tháinig méadú €2.6bn ar chaiteachas sláinte na hÉireann idir 2013 agus 2018. Is méadú €550 milliún in aghaidh na bliana é seo, is é anois an t-am ina ghlac an HSE gur méadú ró-mhór í seo. Is é mo thuairim féin ba choir go n-iarrí an rialtas seo na daoine gairmiúla a chuid tuairimí agus b’fhéidir go mbeadh costasach sláinte sa tír níos fearr as.
